- Κουν, Κάρολος
- (Προύσα 1908 – Αθήνα 1987). Σκηνοθέτης και ηθοποιός του θεάτρου. Αποφοίτησε από τη Ροβέρτειο σχολή της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα αισθητικής στη Σορβόνη. Το 1929 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και δίδαξε αγγλικά στο Αμερικανικό Κολέγιο. Στη διάρκεια της εκπαιδευτικής του σταδιοδρομίας συγκρότησε θίασο από μαθητές και σκηνοθέτησε διάφορα έργα που παρουσίασε το θεατρικό τμήμα έως το 1938. Στα πλαίσια αυτά πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο ως ερασιτέχνης σκηνοθέτης και ηθοποιός στη μαθητική παράσταση του Κολεγίου το Τέλος του ταξιδιού του Σέριφ. Το 1934, μαζί με τον Διονύσιο Δεβάρη και τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη, ίδρυσε τη Λαϊκή Σκηνή, στην οποία σκηνοθέτησε την Ερωφίλη του Χορτάτζη, την Άλκηστη του Ευριπίδη και τον Πλούτο του Αριστοφάνη. Οι παραστάσεις αυτές προκάλεσαν τέτοια αίσθηση ώστε ο σκηνοθέτης καταξιώθηκε από τα πρώτα του βήματα ως ένας από τους κορυφαίους της νεοελληνικής σκηνής. Το 1939 σκηνοθέτησε τις Χοηφόρες στο θέατρο Κοτοπούλη και το 1942 ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης, μέσα από τις παραστάσεις του οποίου παρουσίασε στο ελληνικό κοινό όλες τις σχολές και τα ρεύματα και έκανε γνωστούς πολλούς ξένους συγγραφείς ενώ, ταυτόχρονα, μέσα από τη δική του δραματική σχολή ανέδειξε πολλούς ταλαντούχους ηθοποιούς και αρκετούς νέους Έλληνες συγγραφείς (Ιάκωβο Καμπανέλλη, Δημήτρη Κεχαΐδη, Λούλα Αναγνωστάκη, Γιώργο Σκούρτη κ.ά.). Το 1950 το Θέατρο Τέχνης χρεοκόπησε και την ίδια χρονιά ο Κ. προσελήφθη ως σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου Αθηνών, ανέβασε τα έργα Τρεις αδελφές του Tσέχοφ, Ερρίκος Δ’ του Πιραντέλο και Άνθρωποι και ποντίκια του Στάινμπεκ. Το 1954 διαμόρφωσε με τους μαθητές του το υπόγειο του κινηματογράφου Ορφεύς στο μέγαρο του Αρσακείου σε κυκλικό θέατρο και ξεκίνησε η τρίτη περίοδος του Θεάτρου Τέχνης, που ανήκει στην πρωτοπορία του θεάτρου στην Ελλάδα και η πορεία του συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του Κ. Σημαντική υπήρξε η συμβολή του Κ. στη διδασκαλία του αρχαίου ελληνικού δράματος και της κωμωδίας, που τον καθιέρωσε ως πατριάρχη του ελληνικού θεάτρου, με παγκόσμια ακτινοβολία. Είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος.
Ο κορυφαίος σκηνοθέτης και θεμελιωτής του «Θεάτρου Τέχνης» Κάρολος Κουν (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).
Dictionary of Greek. 2013.